"Starsza pani musi zagrać" - Miłość, która przezwycięża wszystko, czas, śmierć, a nawet własne słabości. Takie uczucie jest nam potrzebne zawsze, w każdym wieku, bez względu na wiek, status społeczny. Właśnie taka miłość jest tematem filmu Niezawodny system Izabeli Szylko. Jednak nie jest to kolejna komedia romantyczna lub wyciskający łzy dramat o rozdzielonych kochankach, ale mądra i pełna ciepła opowieść o uczuciu do ukochanego, które trwa nawet po jego śmierci.

Główną bohaterką jest Maria (Alina Janowska), starsza kobieta, która przeczuwa zbliżającą się śmierć i pragnie rozliczyć się z przeszłością. W związku z tym zamierza odkupić pamiątkę, która przed laty otrzymała od narzeczonego. Jednak nie jest to takie proste. Starszą panią czeka walka o pamiątkę z nadętym nowobogackim, a nawet pościg komunikującą miejską, która okazuje się szybsza od luksusowego samochodu.

Tytułowy niezawodny system dotyczy jednak nie zmylenia przeciwnika w walce o cenny antyk, ale gry w ruletkę. Maria należy do grupy nałogowych gracy, którzy umieją panować nad swoimi słabościami. Zawsze przegrywa określoną, wcześniej odłożoną sumę. Niestety nie umie wygrać. Za to zna sekret niezawodnego sytemu, który pomoże zrealizować jej marzenia.

Akcja filmu nie porywa szybkimi zwrotami, raczej wolno toczy się naprzód. Niektórych widzów może to odrobinę zniechęcić do oglądania. Jednak to nie same wydarzenia są tu najważniejsze, raczej klimat spokojnego życia Marii, wykształconej kobiety na emeryturze, która ciągle prowadzi aktywne życie i walczy ze stereotypem staruszki w bamboszach oglądającej seriale. Uczy swego przyjaciela języka francuskiego, opiekuje się córką sąsiadki oraz pomaga nieznajomemu mężczyźnie w rozwiązaniu problemów finansowych i osobistych.

Atutem tego filmu jest retrospekcja, która przedstawia wspomnienia Marii, jej młodość. Stroje z lat trzydziestych, wystrój domu oraz zachowanie arystokracji względem własnej służby może zachwycić pięknem, ale równocześnie zohydzić zakłamaniem ludzi tamtej epoki. Osobiście sama miałam takie odczucia.
Alina Janowska wypadła świetnie w swojej roli. Jej Maria pokazała kilka oblicz: cierpliwej nauczycielki, dobrej babci, wiernej kochanki, doświadczonej pokerzystki. Trzeba podkreślić, że każda z tych pomniejszych ról została wspaniale odegrana. Jednak nie można zapomnieć o pozostałych aktorach. Swoje role odegrali bardzo dobrze, ale sami bohaterowie nie byli bardzo wyraziści. Osoba Marii, jej przeszłość trochę przysłoniła problemy pozostałych postaci. Szylko, która była zarówno reżyserem, jak i scenarzystą, mogła lepiej przedstawić Leona, jego miłość do Marii. Gdyby dano mu więcej zdecydowania, zarówno bohater, jak i fabuła mogłyby na tym zyskać. Konstrukcja retrospekcji też mogłaby zostać poprawiona. Niektórzy widzowie, szczególnie ci mniej uważni mogą mieć problemem z rozróżnieniem, co jest retrospekcją, a co nie.

Film Niezawodny system jest wart polecenia każdemu, kto pragnie obejrzeć film o miłości bez nagości i wulgarności, które odbierają temu uczuciu całe piękno. Obraz Szylko zadowoli wielu widzów, zarówno młodych, jak i starszych. A może Niezawodny system przekona wnuków do słuchania opowieści dziadków o ich młodości, a dziadków do ich opowiadania? Z pewnością film ten jest idealny do obejrzenia w trakcie nudnego familijnego spotkania i obudzenia rodzinnych tajemnic.

Autor: Marta Szweda

OCENA AUTORA: 8,5/10