Film przedstawiający współczesny obraz polskich stróżów prawa, którzy pilnując porządku na ulicach, okazuje się, że sami mają „bałagan” w swoim życiu, w głowach i na komendzie. Pierwsza scena, którą widzimy to świętujące towarzystwo na domowej imprezie, alkohol leje się strumieniami, wszyscy się śmieją i opowiadają historie. Pocałunkom, szczerym uściskom nie ma końca. Na pierwszy rzut oka widać, że się wszyscy bardzo dobrze znają i szanują. Niesamowicie czują się w swoim towarzystwie i błędem nie będzie jeśli pomyślimy, że to jedna wielka rodzina. I takie ciepłe relacje panują nie tylko po ale również i w pracy.

Męska przyjaźń w policyjnym wydaniu polega m.in. na wspólnym przesiadywaniu w ulubionej knajpie jedząc i pijąc, dokuczając sobie nawzajem, wspólnie zdradzając żony, czy korzystając z usług pań do towarzystwa. Obok tego wszystkiego jest jeżdżenie pod wpływem alkoholu, ściganie się po centrum miasta samochodami, powszechnie panująca hipokryzja, o której „góra” wie, ale przymyka oczy oraz obraz ludzi, którym wolno więcej i stoją ponad prawem: prawnicy, lekarze, posłowie, kler, biznesmeni itd.
Obraz wzajemnego poszanowania wśród kolegów i jednej jedynej koleżanki widać gołym okiem. Każdy ma coś za uszami, nikt nikogo nie osądza i nie wyrokuje. Sielankowy obraz wzajemnej przyjaźni burzy informacja o śmierci jednego z kolegów, sierżanta Lisowskiego (Marcin Dorociński), który został wyłowiony z rzeki a oskarżonym zostaje sierżant Król (Bartłomiej Topa) który nie pamiętając nocy poprzedniej ze względu na niezwykle duże ilości wlanego w siebie alkoholu, znajdował się niedaleko miejsca zbrodni. Czy rzeczywiści to zrobił? Na kogo będzie mógł liczyć? Kto przejdzie sprawdzian z tej męskiej przyjaźni, a kto go obleje?

W filmie zobaczymy całą sieć układów, w których ręka rękę myje a korupcja jest powszechnym zjawiskiem społecznym, krążącym w krwiobiegu prawie każdego. Lekko humorystyczna forma, dialogi ciętej riposty i tragikomiczne sytuacje łagodzą napięcie, które towarzyszy podczas oglądania niekiedy bulwersujących scen.

Oglądając ten film nie dostałam iluminacji, odebrałam to jako kolejną próbą pokazania tego, jak funkcjonuje ten świat (niekoniecznie policyjny) i jacy są ludzie. Lekko przytłaczająca jest myśl, że tak rzeczywiście jest, gdyż do tej pory nie zobaczyłam nic nowego a film pokazuje taki sam obraz policjanta jak w „Psach”, czy „Pitbulu”. Czy to karykatura, czy faktycznie tak jest? Oceńcie sami.

Autor: Daniela

OCENA AUTORA: 7,5/10

Zdjęcie: Film IT