„Alicja w Krainie Czarów” z 2010. Film powstał na kanwie książki Charlesa Lutwidge'a Dodgsona (pseudonim Lewis Carroll) pod tytułem „Przygody Alicji w Krainie Czarów”. Nie jest to moja ulubiona książka. Wcześniejsze ekranizacje oglądałam przypadkiem. Alicję Tim'a Burton'a obejrzałam niedawno, właśnie ze względu na ciekawy warsztat tegoż reżysera. Jak również dla „zawieszenia” oka na moim ulubionym aktorze - numer dwa na mojej prywatnej liście: Johnny'm Depp'ie.
Jako wielki fan poprzednich ekranizacji przygód nietuzinkowego pirata, jakim bez wątpienia jest Jack Sparrow z wielką przyjemnością kupiłem bilet na czwartą część świetnej serii. Miałem nadzieje, że okaże się ona tak dobra jak te, które niegdyś oglądałem z zapartym tchem. Przy wejściu otrzymałem okulary 3D, co spotęgowało moją niecierpliwość. Jakże wspaniale muszą wyglądać sceny walk i statki na otwartym morzu w trójwymiarowym świecie-pomyślałem. Nie mogłem się doczekać.
"Turysta" to film wyczekiwany przez niektórych ze względu na samego Deppa, który na brak popularności narzekać na pewno nie może. Jednak nie tylko Johnny zdobi ten tytuł bo jest ktoś jeszcze bardziej atrakcyjniejszy od niego, a mianowicie Angelina Jolie, która znacznie schudła, a moim zdaniem nie musiała. Bo niby po co? Oczywiście nadal jest piękną kobietą, ale jako taki chudzielec to nie w moim typie;) No i to właśnie nasza główna para tej produkcji, tytułowy turysta to oczywiście Depp a Jolie to...to nie turysta, tylko ta druga.
Losy kapitana Jacka Sparrowa krzyżują się tym razem ze ścieżkami pewnej kobiety z jego przeszłości, Angeliki. Pirat będzie się zastanawiał, czy połączyła ich miłość, czy wyłącznie pragnienie odnalezienia osławionego Źródła Młodości, którego Jack poszukuje wraz ze swym dawnym przeciwnikiem, Hectorem Barbossą.
Kiedy na początku lat 90-tych zetknąłem się z „Przygodami Barona Munchausena” to przypominam sobie z jaką niezwykłością zostałem przeniesiony w abstrakcyjny świat Terry’go Gilliama. Ten charakterystyczny rodzaj wizji okraszony dozą magii natychmiast poszerzyłem o wyrazisty obraz jakim jest "Brazil" a potem "Fisher King". Być może Gilliam jest bardziej znany szerokiej publiczności jako ten który przeniósł na duży ekran część szalonych pomysłów grupy Monthy Pytona, ale to właśnie wyżej wymienione pozycje są jakby wizytówką jego twórczości. Oglądając najnowszą propozycję reżysera „Parnassus” widzimy wyraźnie kontynuację szalonych, wizjonerskich scen.
Film fantasty, który opowiada historię Parnassusa (Christopher Plummer) i jego niezwykłego Imaginarium – widowiska, podczas którego widzowie otrzymują kuszącą okazję wybrania się w magiczny świat wyobraźni.
Wraz z wędrowną trupą teatralną, m.in. sarkastycznym i cynicznym pomocnikiem Percym (Verne Troyer) oraz wszechstronnym młodym aktorem Antonem (Andrew Garfield, niedawny laureat BAFTA za rolę w serialu Boy A), Parnassus oferuje widowni szansę wykroczenia poza prozaiczną rzeczywistość. Jego magiczne lustro stanowi furtkę do fantastycznego świata nieskrępowanej wyobraźni. Jednak czary Parnassusa mają swoją cenę. Przed wiekami zawarł on pakt z diabłem, Panem Nickiem (Tom Waits), który wkrótce przybędzie odebrać swoją nagrodę: Valentinę, ukochaną córkę Parnassusa. Stanie się to w dzień jej szesnastych urodzin.
